Verantwoordelijkheid nemen als ouder

Toen mijn vrouw en ik in verwachting raakten, bevonden wij ons een situatie die zeker niet ideaal was. We studeerden nog, hadden geen baan, nauwelijks spaargeld, woonden nog niet samen en hadden geen idee hoe we dit allemaal in korte tijd op de rit moesten krijgen.
Hiermee was het uitzicht naar het ouderschap zeker wel bijzonder, maar ook rete-spannend. Wij hadden het jaar voorgaand aan de zwangerschap beiden besteed aan persoonlijke ontwikkeling, wat ons écht veel heeft gebracht. Al deze kennis werd dan ook gelijk op de proef gesteld

Ik werd de vader van een gezin

Voor mij als toekomstig vader begon het te knagen. Ik werd de vader van een gezin, een gezin wat mij op alle vlakken hard nodig heeft. Ik moest erkennen dat ik financieel niet stabiel was en dat er heel snel iets moest gebeuren om een rustige en veilige omgeving te creëren voor mijn toekomstige gezin. Ik moest mijn leven echt omgooien.

Een echte baan nodig

De eerste stap was de zoektocht naar een baan. Eindeloos scrollen door allerlei vacaturebanken leverde frustratie op. Niets leek echt goed te passen, en heel vaak kreeg ik nul op rekest als ik ergens solliciteerde.

Ik kreeg ook wat adviezen (gevraagd en ongevraagd) om direct ‘ja’ te zeggen als ik iets tegen zou komen. Dit heb ik niet gedaan. Ik heb ervoor gekozen om iets te gaan doen waar ik minstens wat kon leren en waar enig toekomstperspectief was. Ik benaderde een bedrijf met een motivatiebrief waar min of meer in stond dat ik niets had van wat ze vroegen, maar wel graag wilde komen werken. De dame aan de andere kant was kennelijk geprikkeld, en van het een kwam het ander. Ik had een baan!

Woonruimte zoeken

Met een mooi inkomen in het verschiet konden wij concreter op zoek naar woonruimte. Dat was zo gemakkelijk nog niet. Een aantal bezichtigingen en pijnlijke afwijzingen later kwam er een huis op ons pad wat perfect was. Het had voldoende kamers, een fijne tuin én, het oog wil tenslotte ook wat, het zag er erg charmant uit. Met een lach en een traan ploften we op de bank in ons nieuwe stekkie, wat een verademing.

Het begint allemaal bij jezelf

Ik kon kiezen tussen onzeker zijn en geen stappen durven te zetten, en over alle angsten heen stappen en ver uit mijn comfortzone vertrekken. Dat laatste heb ik gedaan.

Wil jij ook je verantwoordelijkheid nemen, maar weet je niet goed waar te beginnen? Neem contact met ons op. We luisteren graag naar je verhaal.

Liefs, Pepijn